ამბავი ჩვენი მკითხველისთვის
კარგად ნაცნობმა თეონა ბაღდავაძემ მახარა. სწორედ მისი იდეითა და
მეცადინეობით დაფუძნდა საქართველოში Red Nose Day
Georgia - პროექტი საქველმოქმედოა, ხოლო მისი არსი -
არაჩვეულებრივი და კეთილი: გაიცინე, გაეცი და გადაარჩინე ბავშვი!
ჰოდა, შემომხედეთ, გაიცინეთ, გაეცით და გადაარჩინეთ
ბავშვები!
- ეს ნაოჭები ცოტა გაასწორებინე, რა! - მეუბნება ჩემი კოლეგა სარედაქციო ოთახში ჟურნალის აწყობის დროს. ვუყურებ საკუთარ ფოტოს: ჰოო, ნაკანიმამასახლისის ავტორობით ჩემი ბოლო პორტრეტიდან 4 წელი გასულა და დროის აღმნიშვნელ პაწაწინა ხაზებს აშკარად მოუმატიათ ჩემს სახეზე.
ალილუია! "სითის” სარედაქტოროს დილის 10 საათზე ვწერ! ეს დიდი წინსვლაა, როგორც წესი, წერას ღამის თორმეტი საათის შემდეგ ვახერხებ, ცხოვრების რიტმის შესაბამისად.
უკვე მეშვიდე წელია, საახალწლო სურვილები "სითის" მკითხველის თვალწინ იბადება;
... ეკას ხელში ბავშვი არ დააჭერინოთ, ეგრევე მეოთხეზე წავა! - ხუმრობენ ჩემზე ნაცნობ-მეგობრები.
დღის უკვე თორმეტი საათია. აივანზე ზედა სართულიდან ჩიტებისთვის გადმოყრილ საკენკს ვხვეტ და ცალი თვალი სამზარეულოს მაგიდასთან მიმსხდარი მშობლებისკენ მიჭირავს.
ვატო არველაძე
მაკუნა ზედაშიძე
ვისაც შოთა არველაძის ავტობიოგრაფიული წიგნი "გუშინ" წაგიკითხავთ, ბევრ საინტერესო ეპიზოდთან ერთად აუცილებლად გემახსოვრებათ ეს მონაკვეთიც, ფეხბურთელების ოჯახის ახალ თაობაზე:
"ჩემი გიორგუნა, აჩის რეზი, რეზის ვატო და ნიკა... გვარის გამგრძელებლები ჩვენს ოჯახს, ღმერთის წყალობით, არ აკლია, მაგრამ არ ვიცი, რომელიმე თუ გამოვა ფეხბურთელი... და თუ ვერ ითამაშებენ, ალბათ, მე, აჩი, რეზი და კიჭა გავგიჟდებით! გავგიჟდებით, ნამდვილად გავგიჟდებით!"
|
